3 daagse wandeling op de Vildmarksleden...
Opzoek naar een wat minder bekende, meerdaagse wandeltocht, kwam ik op het internet uit bij de 37 kilometer tellende 'Vildmarksleden' in de regio Småland in Zuid-Zweden. Letterlijk vertaald, kan je deze tocht het 'wildernispad' noemen. Toen midden juli 2021 het Scandinavische hogedrukgebied zich honkvast had vastgebeten in het Zweedse platteland, trok ik er samen met mijn vrouw en dochter op uit...
KLÄVRESTRÖM ALS VERTREKPUNT...
Het dorpje Klävreström, ongeveer halfweg tussen Växjö en Vetlanda, ligt in het noordelijke deel van wat in toeristische kringen 'Glasriket' oftewel het 'Koninkrijk van het Glas' genoemd wordt. In dit Glasriket vind je verschillende nog operationele en inmiddels ook verlaten glasfabrieken en glasblazerijen. De kleine, geel geschilderde jeugdherberg (hostel) van Klävreström, vormt een goede plek om te starten en de wagen te parkeren...
DOORHEEN LIBBHULTS NATUURRESERVAAT...
Zeer stevig, zelfs wat overdreven gepakt met de tent, eten en drinken, slaapgerief en kledij, sluipt er al meteen wat twijfel in ons gezelschap. De startkilometers volgen immers de asfaltweg.... Wat gaat dit geven? Vrij snel zijn we van dit bevreemdende aanvangsgevoel verlost en beantwoordt het kleine, charmante natuurreservaatje 'Libbhult' al wat meer aan het beeld dat je mag verwachten van een eerste etappe op het wildernispad. We slingeren nu langs oude loofbomen en doorheen kleine weilandjes. Lange broek en hemdsmouwen zijn de aangewezen kledij om hier tekenbeten te vermijden...
LANGS HET MEER ÄNGHULTASJÖN...
We lopen verder noordwaarts en na wat kilometers malen door het bos, duikt aan de rechterkant het meer Änghultasjön op. Bij een picknicktafel met vuurplaats wordt het eerste zweet van de dag meteen afgespoeld door een verfrissende duik te nemen in het meer. 'The good life in Sweden', zoals ik ongetwijfeld al eerder op deze website schreef. Omdat we pas na de middag zijn vertrokken vanuit Klävreström, beperken we deze dag-etappe tot circa 13 kilometer. Er is dus nog wel wat tijd om hier even te luieren en te genieten. Als we vanavond de 'vindskydd' (shelter) bij het Kolvesjö-meer halen, dan is het opzet voor vandaag geslaagd...
OUDE BOMEN IN GETARYGGARNA...
Een nieuw natuurreservaat kondigt zich aan 'Getaryggarna'. Twee bemoste en beboste parallelrichels doorkruisen in noord-zuidrichting dit gebied. Het wildernispad gaat er klimmend en dalend doorheen. Noem het gerust een oerbos met bomen van meer dan 100 jaar oud. Het contrast met de bosbouw-percelen die eerder doorkruist werden, is opvallend. Achteraf zal blijken dat dit één van de mooiste stukjes van de wandeltocht is....
DUIDELIJKE MARKERING...
Vildmarksleden is bijzonder goed gemarkeerd met oranje wegwijzers en oranje stippen op de bomen. Je kan er niet naast kijken. Een blik op de stafkaart leert dat we hier flirten met hoogtelijnen die een altitude aangeven van 300 meter. Een doorwinterde Alpijnse wandelaar zal hier eens goed mee lachen, maar hier in Zuid-Zweden is dit al een respectabele hoogte en de uitzichtpunten die her en der op dit deel van het wandeltraject zijn aangelegd, geven bij helder weer een mooi zicht over de eeuwig zingende bossen. Aan Vildmarksleden begin je dus best enkel en alleen als je het doorkruisen van dit type bossen niet als saai gaat ervaren. Wie rust zoekt, kan hier naar hartenlust genieten...
AANKOMST BIJ HET KOLVESJÖN-MEER...
Kleine paadjes worden afgewisseld met boswegen en zo bereiken we de shelter bij het meer Kolvesjön. De info op internet gaf een etappe van 13 km aan, mijn wandel-GPS deed er toch enkele kilometers bij. We hebben geluk, we zijn helemaal alleen bij deze vernieuwde bivakplaats. Daar had ik kilometers lang in mezelf stilletjes op gehoopt, te meer omdat we de hele namiddag niemand op de route zijn tegengekomen. De zware rugzakken mogen af. Dag één is toch altijd een beproeving voor de schouder- en rugspieren, zeker nu de vijftiger-jaren met rasse schreden naderen. Het meer is helaas wat moeilijk bereikbaar, maar toch slagen we er in om even een natuurbad te nemen en zo fris en met nieuwe kracht de kampplaats verder in te richten...
TENTNACHTJE BIJ DE SHELTER...
Tijdens het zeulen van alle spullen in de rugzak heb ik af en toe gevloekt op het gewicht van onze trouwe tentpartner, de Hilleberg Saitaris, maar als hij staat en iedereen is knus geïnstalleerd voor de nacht, dan overstijg je met dit wildernisonderkomen menig hotelkamer, althans zo zie ik het toch. Voor de rest van de avond is het genieten van het perfecte Zweedse plaatje. De droge voorbije maand juni heeft de muggen en knotten schijnbaar verdreven. De zon gaat langzaam onder, de ruime bank met bijhorend afdak bieden voldoende ruimte om ons avondeten te bereiden. Het vuurtje brandt vrolijk, de stilte is alom aanwezig. Zalig...
GEEN WATER EN GEEN WIFI...
Het moet gezegd worden, water kan een (groot) probleem zijn op de Vildmarksleden. Zorg er dus voor dat je bij de start voldoende veldflessen vult. Standaard neem ik in Zweden altijd het Sawyer squeeze water filtersysteem mee, maar op deze tocht kookten we na het filteren ook nog eens het water van de meren alvorens ermee onze veldflessen te vullen. Het water van de meren in dit deel van Zweden heeft vaak een wat bruinachtig kleur, dus echt op zeker spelen, kan geen kwaad. Er zijn op het hele traject van de Vildmarksleden geen bronnen en het ene cafeetje dat op het tweede traject van de route ligt, heeft onregelmatige openingsuren. GSM-dekking kan beperkt zijn op bepaalde delen, maar dat het woud en het wildernispad geen wifi aanbieden, moet mijns inziens enkel als een bevrijding en verrijking aanzien worden...
CAFÉ SERGEL IN LINDSHAMMAR...
De nacht bracht rust en deed de schouders en rug wat ontspannen. Na een ontbijt in de zon gaan we terug op pad. Boswegen maken plaats voor typische Zweedse grindwegen die geflankeerd worden door kleine open stukken weiland met boerderijtjes. We naderen het dorpje Lindshammar. Verwacht hier niet teveel van. De oude glasfabriek staat verlaten en onderkomen langs de hoofdweg. Gelukkig is er het cafeetje 'Sergel'. Het is hoofdzakelijk in het weekend tijdens de zomermaanden open. Het is een weekdag, gesloten dus... Door een toeval ontmoeten we de sympathieke eigenaars en serveren ze ons alsnog een drankje en wat zoetigheid. Wie info over Vildmarksleden via Google zoekt, zal bijna altijd uitkomen bij de eigenaars van dit café, de familie Lindroos. Overnachten in hun B&B is ook mogelijk, maar bespreek alles op voorhand via telefoon of mail...
ZUIDWAARTS TERUG NAAR KLÄVRESTRÖM...
Diepe wouden brengen ons naar de tweede shelter, enkele kilometers ten noorden van het meer Horshagasjön. We besluiten er niet te overnachten omdat er geen water in de buurt is en omdat de locatie wat oud en vervallen aandoet, zeker in vergelijking met de shelter van vorige nacht. Die avond slapen we op een verlaten bosweg, vlakbij het Horshagasjön-meer. We hadden gehoopt bij dit meer een ideaal wildkampeerplekje te vinden, maar het meer is omgeven door moerasgebied en daardoor is kamperen direct aan het water quasi onmogelijk. We filteren water en koken het. Het avondritueel kan weerom beginnen. De volgende ochtend bereiken we via een rustig tempo op een 3-tal uur terug Klävreström. Net voor het binnenwandelen van het dorp wenkt de badplaats aan de rechterzijde, een must als orgelpunt van deze tocht...
MEER INFO...
Op internet staat deze Vildmarksleden in de gemeente Uppvidinge als wandeling van 37 km aangegeven, mijn wandel-GPS deed er enkele kilometers bij en klokte af op 44,2km. Conclusie reken op een 40-tal kilometer om realistisch de route in te schatten.
Let op : in de regio Göteborg alsook in de provincie Värmland bij Molkom vertrekt er ook een wandelpad met precies dezelfde naam, dit kan erg verwarrend zijn. Via Google typ je dus best 'Uppvidinge Vildmarksleden 'in.
Meer info :
Café Sergel en B&B in Lindshammar
Het Koninkrijk van het Glas - Glasriket